Zorgplicht van de pensionstalhouder

Paardenliefhebbers spenderen dagelijks heel wat tijd aan het verzorgen van hun paard. Het stallen van een paard aan huis is niet voor alle eigenaars een optie zodat vaak beroep wordt gedaan op een pensionstal. Zij die denken dat de zorg voor het paard in de eerste plaats een zaak is van de eigenaar en niet van de pensionstalhouder, vergissen zich. 

Wat mag er van de stalhouder verwacht worden wanneer het gaat om de gezondheid, veiligheid en het welzijn van het paard?

Belang van een goede stallingsovereenkomst

De stalhouder neemt het paard in bewaring en heeft als bewaarnemer de plicht om als een goed huisvader het toezicht op het paard uit te oefenen. Wie welke delen van de verzorging op zich neemt is afhankelijk van de afspraken tussen de eigenaar en de stalhouder. Een correct opgestelde stallingsovereenkomst geeft duidelijkheid aan partijen en kan toekomstige discussies vermijden.

Zo kan bijvoorbeeld worden bepaald welk voer er wordt gegeven, een regeling omtrent de weidegang en het gebruik van de stapmolen en paddock, onderhoud paardenbox, periodieke ontworming van het paard, enz. Naast concrete feitelijke zaken kunnen ook meer juridische aangelegenheden zoals aansprakelijkheid, verzekering, risico aanvaarding en wanbetaling worden vastgelegd. Indien de pensionstalhouder zich niet houdt aan de gemaakte afspraken en het paard hierdoor gewond raakt of ziek wordt dan kan de eigenaar van het paard de stalhouder aanspreken op grond van wanprestatie.

Algemene zorgplicht

De stalhouder moet steeds handelen met de algemene zorgplicht in gedachten waarbij hij het belang van het paard vooropstelt en ervoor zorgt dat de paarden naar behoren worden verzorgd en veilig zijn.

Van de pensionstalhouder mag dus verwacht worden dat hij toezicht houdt op het welzijn van de paarden die aan hem zijn toevertrouwd en dit ook als de eigenaar van het paard al enige tijd niet meer op de stal is geweest of achterstaat met de betaling van zijn stalgeld. Het betreft een wettelijke zorgplicht.

Zo dient het aangeboden kracht- en ruwvoer van goede kwaliteit te zijn, dient de stalhouder het nodige te doen om te voorkomen dat kwaadwillige bezoekers zijn terrein betreden alsook dat de weides vrij zijn van bloemen, planten of (vruchten van) bomen die schadelijk kunnen zijn voor het paard. Dit betekent eveneens dat de stalhouder actie moet ondernemen wanneer een paard ziekteverschijnselen vertoont, minstens dat de eigenaar van het paard hierover wordt geïnformeerd.

De pensionstalhouder dient steeds preventief en proactief op te treden omtrent het paard.

Een goed voorbeeld hieromtrent betreft een door ons kantoor behandeld dossier waarbij wij de eigenaar van een paard bijstonden. Laatstgenoemde had de verzorging van zijn paard aan een pensionstal toevertrouwd. De stalhouder stelde koliekverschijnselen vast, doch de eigenaar werd hiervan laattijdig in kennis gesteld waardoor alle hulp te laat kwam en het paard jammer genoeg overleed. De eigenaar van het paard stelde de pensionstal aansprakelijk nu deze niet had gehandeld conform haar zorgplicht als bewaarnemer van het paard. De rechtbank was van oordeel dat het paard een grotere overlevingskans had gekregen indien de pensionstalhouder de eigenaar sneller had geïnformeerd. De pensionstal werd dan ook veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding aan de eigenaar.

Besluit

Of partijen al dan niet een stallingsovereenkomst hebben gesloten, heeft geen invloed op de algemene zorgplicht van de stalhouder ten aanzien van de paarden die bij hem zijn ondergebracht.

Indien er zich een incident voordoet dan dient de stalhouder de schade zoveel mogelijk te beperken. In die zin doet hij er goed aan om regelmatig de risico’s op een rij te zetten en te zorgen voor passende preventieve maatregelen.

Hoe dan ook blijft een correcte stallingsovereenkomst van belang. Indien u vragen heeft over deze materie dan kan u zich steeds wenden tot Dom & Partners Equine Lawyers. Zij staan u bij met het nodige advies.